Γενναίε γιε του Τυδέα, τι τη ρωτάς τη γενειά μου;

"Όπως των φύλλων η γενιά, έτσι είναι και των ανθρώπων. Τα φύλλα, άλλα τα ρίχνει ο άνεμος χάμω στη γη, κι άλλα βγάζει το ολόχλωρο δάσος σαν έρθει η εποχή της άνοιξης. Έτσι και των ανθρώπων η γενειά, η μία φυτρώνει και η άλλη τελειώνει."

- Ιλιάδα Ζ 146-149.

Προδοσίες Εαυτών

Πολιτισμοί είναι λιγότερο καινοτόμοι και εμφανίζουν πολύ αυστηρή ιεραρχική κοινωνική δομή. 
Για να είναι κάποιος μέλος αυτών των πολιτισμών θα πρέπει να παραχωρήσει - έστω και νοητά - ένα μέρος της προσωπικής του ταυτότητας. 

Το σπάσιμο των δεσμών με το αναχρονιστικό στοιχείο, η εσωτερική προσωπική αναζήτηση και εξέγερση, καθώς και η προσπάθεια να περάσουν οι άνθρωποι τις απόψεις τους θα αποτελέσει λυτρωτικό στοιχειό για αυτούς τους πολιτισμούς. 

Βαδίζουμε σε δύσκολο δρόμο.
Βαδίζουμε εμείς ή εμείς που εαυτών προδώσαμε;

Gardening Stories

Είμαστε η ηθική μας:
Συγγενείς ατόμων με άνοια έκριναν ότι ο άνθρωπός τους "δεν ήταν πια ο ίδιος" όχι όταν έχασε τη μνήμη ή στοιχεία της προσωπικότητά του, αλλά όταν απώλεσε ηθικά χαρακτηριστικά, όπως π.χ. η εντιμότητα.


We are our ethics:
Relatives of people with dementia felt that their man "was no longer the same" not when he lost his memory or his personality, but when he lost his moral characteristics, Honesty.

Ευγενία Λώλη