Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

συννέφιασε η παραλία μας



χωμάτινους ανθρώπους συνάντησε η μεγάλη μου μύτη
και πάγωσαν τα μπούτια της απ' τ' άδια τους τα χάδια.

λίγο μετά, τα λουλούδια το κλάμα ζωντάνεψε:
είναι το χάος, της πολύχρωμης πεταλούδας που πνήγηκε.

λίγο μετά φύγαν και τα φίδια 
έσυραν την αβεβαιότητα τους στη φωλιά και πέσανε για ύπνο

μας άσπρισαν το πρόσωπο οι ουρανοκατέβατοι φωτογράφοι.
φλας που, σκυλιά - γάτοι - άντε κι καμιά γκόμενα, φοβούνται.

τώρα λέει. τώρα θα τελειώσει..
μια μπόρα νοσταλγίας είναι και ξανά μετά καλοκαίρι.


10/07/13