Debrayage (Θεατρική Ομάδα Δονούσα)

​Στα γαλλικά η λέξη 'ντεμπραγιάζ' σημαίνει μεταξύ άλλων και 'στάση εργασίας΄. Η κυριότερη χρήση του όρου όμως είναι αυτή της 'αποσύνδεσης', της 'απόσχισης', της 'απώλειας'. Ο απειλούμενος, ο αποκλεισμένος, δεν μπορεί πλέον να σκέφτεται και να ζει σύμφωνα με τις ανάγκες του και αντιδρά χωρίς μέτρο. Έτσι, παρά τη θέλησή του, γίνεται μια κωμική φιγούρα.

Θεαρτική ομάδα Δονούσα - Μάιος 2015

zoukas.weebly.com/debrayage

Που και που προκύπτει και χρώμα.

Αύριο

Σ' ένα σημείο ανάμεσα στις πολυκατοικίες βλέπεις τη θάλασσα πορτοκαλιά,

να αντανακλά μες στο δωμάτιο.

Οι γλάροι, τα τσόνια, τα κοράκια
ηχούν απομακρυσμένα σαν την κόρνα του πλοίου
που περιμένεις να δέσει στο λιμάνι.

Έφτασε, δένει.
Μα κείνο που θες να δείς να ξεφορτώνει δεν το βλέπεις.
Μείτε από κοντά στην προκυμαία,
μείτε απ΄ανάμεσα απ΄τα σπίτια.

Στο δωμάτιο στέκει ακόμα τ΄όμορφο πορτοκαλί,
αλλά είναι νωρίς.
Είναι νωρίς να έρθει το μεγαλείο  που για χάρη του ξαγρυπνάς,
παρέα με τον υδρώτα της καλοκαιρινής νησιώτικης υγρασίας.

Σαν έρθει όμως, μόνο ένα σχήμα θα χει:
αυτό των ματιών σου, στου σαλονιού το χρυσό καθρέφτη.

Πέσε κοιμήσου τώρα και σου υπόσχομαι,
μια μέρα θα ξυπνήσεις ίδιος με το αύριο.

"No one puts their children in a boat, unless the water is safer than the land."

Το Χρονικό Μιας Αγίας / The chronicle of a Saint.

https://www.youtube.com/watch?v=toVoEazY7OE&feature=youtu.be

Το Χρονικό Μιας Αγίας

Αντί προλόγου - επιλόγου.

Μία γκρίνια είχε πάντα ο παππούς μου.
Ο γλυκύ βραστός του να είναι ακριβώς ίδιος με τις ιδιοτροπίες του. Το φωτογραφικό χρονικό, της γιαγιάς μου της Αγιούλας, ξεκίνησε με την συνειδητοποίηση της ιδίας, του χαμού του άντρα της. Αφού μετά από έναν βαθύ μεσημεριανό ύπνο, έπινε μόνη της τον απογευματινό τους καφέ. Έκτοτε ζούσε με μια μόνο επιθυμία. Όταν συναντηθούνε ξανά, να του πετύχει τουλάχιστον το καϊμάκι. Μπορεί και να το πέτυχε.

Η λάμψη.

Μια παραδοσιακή αλληγορική ιστορία αναφέρει πως μια φορά ένα φίδι άρχισε να κυνηγάει μια πυγολαμπίδα. Υστερα από τρεις μέρες αδιάκοπης καταδίωξης, χωρίς δυνάμεις πια, η πυγολαμπίδα σταμάτησε και μίλησε στο φίδι:

- Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;

- Δε συνηθίζω ν’ ακούω τα θηράματά μου, αλλά μια που θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις.

- Ανήκω στην τροφική σου αλυσίδα;

- Όχι.

- Σου έκανα κανένα κακό;

- Όχι.

- Τότε γιατί θέλεις να με σκοτώσεις; 

- Δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις.

Τα ετερώνυμα έλκονται• μα ποιά είναι ακριβώς η έλξη αυτή που μας ωθεί στους άλλους και τους άλλους σε μας;

Η ταιριαστή διαφορετικότητα των χαρακτήρων μας ή η αταίριαστη ομοιότητα των ψυχών μας;

(βαδίζουμε σε δύσκολο δρόμο, πάμε καλά.)

To have memory you must have language.
That colour we spoke of Is Πορφυρεος.

Alek Lindus

Αν ποτέ γεννηθώ ξανά,
θα θελα να γεννηθώ σε κάτι που ταξιδεύει στο χρόνο.
Να καταρρίψω την έννοια του "κακού timing" και τη θεωρία του Ευριπίδη
πως ο άνθρωπος είναι ένα απλό παιχνίδι της τύχης.
Αν ποτέ, γεννηθώ ξανά.