Άτιτλο

Φεύγουν οι άνθρωποι.

Ήρθαν στην έπαρση της μοναχικότητας
να πέσετε αγκαζέ στη συζευγμένη ύπαρξη.

Ξυπνάς να τους δεις κοιμησμένους δίπλα σου, μα αυτοί έχουν φύγει πριν ξημερώσει.
Θα πιείς καφε, καλημέρα και αντίο?
Μή κάνεις με τη μπιτζάμα έξω να τρέξεις να τους βρείς.

Στη γειτονιά σου έμεινες μόνος με τους γείτονες.
Πρόσεξε τα αναστάσημα χαμόγελα, το άγιο φως του αναπτήρα.

Να σκεπαστείς, τον ύπνο να συνεχίσεις.
Ίσως στην άδεια πλευρά του κρεβατιού,
νέο όνειρο,
χώρο να βρεί σαν έρθει.

"That's the three lines of math that sapaterates my life as a man from my life as an unfeeling ghost."

 Rick Sanchez, talking about portal gun's core code.

Lets play it again, Χρήστο.

“Ο κάθε άνθρωπος φτιάχνει τη ζωή του σαν ένα φιλμ. Αυτό είναι στην ουσία ο κινηματογράφος. Οι μεγάλες ταινίες παραμερίζουν τα φιλμ που καθένας έχει φτιάξει σε σχέση με τη ζωή του, και φτάνουν στην ίδια τη ζωή.”

Χρήστος Βακαλόπουλος, για τις ταινίες του Ταρκόφσκι.